Bastarda & João de Sousa - Fado (04.05.2021)

Zmiany i wyzwania są nieodłącznym elementem naszego życia. Potrzeba, by ich dokonać nadchodzi znienacka, niespodziewanie. Podobnie sprawa się ma z natchnieniem czy inspiracją do tworzenia - zwykle tak długo kłuje w środku i o sobie przypomina, aż zainteresowany zdecyduje, by podjąć rękawicę.

Pragnienie ryzyka i próby czegoś zupełnie nowego i odmiennego złapało w sidła także trio Bastarda. Muzycy wracają z czwartą płytą, która zaskoczy niejednego fana dotychczasowych dokonań grupy. Po eksploracji sztuki średniowiecznej, tematyki śmierci i dziedzictwa muzyki żydowskiej nadszedł czas na autorską interpretację portugalskiego fado. Co z tego wyszło?

Big Brave - Vital (23.04.2021)

Niespieszne, przytłaczające niczym walec brzmienie gitar, doom metalowa atmosferyczność i doskonały wokal - tak brzmi w telegraficznym skrócie muzyka Big Brave. Kanadyjczycy wracają z czwartym albumem, który jest kwintesencją ich oryginalnego stylu. Jeśli kochasz eksperymentalny metal, mrok i przestery, sprawdź ten materiał koniecznie. 

Bleib Modern - Afraid To Leave (5.03.2021)

Czasami w muzyce jest tak, jak z ubraniami czy projektowaniem wnętrz - pewne kierunki stają się w danym okresie bardziej modne niż inne. Zaznaczę od razu, że nie do końca mam na myśli działkę komercyjną i tak zwaną muzykę popularną, bo dzieje się też tak w szeroko pojętej muzyce alternatywnej. Kilka lat temu powróciły do łask post-punk i rock gotycki i nastała moda na odniesienia do dźwięków bliskich stylistyce The Cure, Joy Division, Bauhaus, czy The Sisters Of Mercy. Nowe zespoły inspirujące się takimi brzmieniami z oryginalnością radzą sobie różnie, ale są wśród nich takie, których po prostu świetnie się słucha i jedną z takich grup jest Bleib Modern. Niemcy wrócili właśnie z nowym albumem, który zadowoli fanów opisanej powyżej estetyki.

Grabek - Tiny Melodies (30.04.2021)

Jakich dźwięków słuchałaś/słuchałeś w ciągu ostatnich miesięcy? Co cię poruszyło, dodawało otuchy, sprawiało, że ten ciężki czas stawał się bardziej znośny? Takie pytania często padają w moich rozmowach z bliskimi, znajomymi, czy artystami, z którymi mam przyjemność wymieniać poglądy. Słuchając najnowszych dźwięków stworzonych przez Wojtka Grabka były pierwszymi, które przyszły mi do głowy. Jego nowy album nieco różni się od dotychczasowych dokonań artysty, który dał się poznać przede wszystkim jako doskonały skrzypek, w ostatnim czasie eksperymentujący z brzmieniami elektronicznymi. 

The Lion's Daughter - Skin Show (9.04.2021)

Czasami jest tak, że nie wiadomo, czego posłuchać. Praktycznie wszystkie ulubione albumy się trochę znudziły i potrzebują odpoczynku, a nowości, które przykuwają uwagę jak na lekarstwo. Czujesz, że potrzebujesz czegoś energetycznego, może agresywnego, a jednocześnie nietypowego. Za duże wymagania? Niekoniecznie. W takich momentach warto sprawdzić nowy album The Lion's Daughter. Gdy potrzebujesz black metalowego wykopu, ale jednocześnie masz ochotę na jakieś niestandardowe brzmienia, ten album będzie dobrym wyborem. 

 

Hore - wspólny projekt doświadczonych muzyków

Choć są na scenie nie od dziś i już w 2018 roku pojawił się pomysł na wspólną płytę, dopiero 2021 rok przynosi nam debiutancki materiał Hore. Album będzie nosił tytuł "Siostry Wiedźmy" i ukaże się 14 maja nakładem Witching Hour Productions. 

 

Francesca Ter-Berg - In Eynem EP (16.04.2021)

Wiolonczela, skrzypce, kontrabas, altówka to instrumenty kojarzące się ściśle z muzyką klasyczną Czego można spodziewać się więc po debiucie wiolonczelistki? Technicznych popisów, atmosferycznych partii, odwołań do klasyki? Francesca Ter-Berg, podobnie jak Jo Quail czy Resina zaprzecza wszystkim stereotypom. Kreuje swój własny, ekscytujący i oryginalny muzyczny świat, do którego zaprasza otwartych odbiorców, lubiących międzygatunkowe podróże i brzmieniową awangardę.

 

Mariusz Duda - Claustrophobic Universe (23.04.2021)

Choroba, inwazja, zamknięcie, obostrzenia. Objawy, brak objawów. Izolacja, niepokój, lęk. Utrata, tęsknota, samotność. Wiara, brak wiary. Nadzieja, brak nadziei. Stres, rezygnacja, bezradność. Zmiany, nowa rzeczywistość, chaos informacyjny, sprzeczności, media społecznościowe, spory między obrońcami przeciwnych sobie poglądów, hejt. Wreszcie cenzura, utrudniony dostęp do rzetelnych, jasnych i klarownych źródeł. Sztuczna inteligencja, kontrola, strach, panika. Po co to wszystko wymieniać? Przecież wszyscy jesteśmy już potwornie zmęczeni życiem w niepewności i nową, niejasną rzeczywistością, która przeraża i kawałeczek po kawałeczku wykańcza psychicznie, odbierając radość życia. Pięknie te wszystkie wydarzenia i emocje podsumował dźwiękami Mariusz Duda, który właśnie podzielił się ze słuchaczami swoją wersją klaustrofobicznego świata. 

GOLD - The Shame Should Not Be Mine - Live at Roadburn Festival 2021 (16.04.2021)

Roadburnowy weekend przyniósł wiele ciekawych występów i premier, ale jeden z nich, poza porcją fantastycznej muzyki, był niezwykle ważny ze względu na osobisty charakter i przesłanie. Mam tu na myśli wyjątkowy koncert grupy GOLD, która wykonała materiał zatytułowany "The Shame Should Not Be Mine", opisujący osobiste przeżycia wokalistki Mileny Evy. Trwający niespełna trzy kwadranse występ zmroził krew w żyłach, poruszył do głębi i skłonił do refleksji nad losem kobiet w patriarchalnym świecie.

 

King Gizzard & The Lizard Wizard - L.W. (26.02.2021)

"Jeśli nie teraz, to kiedy?" - pomyśleli muzycy King Gizzard & The Lizard Wizard i opublikowali kolejny album. Która to już płyta? Trudno zliczyć, na pewno pierwsza w 2021 roku i patrząc na tempo coś czuję, że nie ostatnia. Jaka jest?

Szczęśliwa trzynastka #15 - Krzywdy

Mrok, instrumenty etniczne, niepodrabialny skandynawski klimat - lubisz Wardrunę, Heilung, Forndom i brzmienia utrzymane w zbliżonej estetyce? Koniecznie sprawdź muzykę zespołu Krzywdy. To atmosferyczne dźwięki idealne do wędrówek w nieznane.

W ramach cyklu "Szczęśliwa trzynastka" miałam przyjemność przepytać Mateusza Szymańskiego, basistę zespołu Rosk i pomysłodawcę Krzywd. W czerwcu ubiegłego roku ukazał się świetny debiutancki album projektu -  "Czary". Artysta odpowiedział bardzo wyczerpująco na trzynaście nietypowych pytań, zwracając uwagę między innymi na postrzeganie aspektu słowiańskości...

Mānbryne - Heilsweg: O udręce ciała i tułaczce duszy (9.04.2021)

Black metal w "trumiennej" odsłonie to estetyka sama w sobie dość ograna. Trudno więc w tej kwestii o oryginalność i albumy wybitnie inne od tego, co znane i cenione. "Heilsweg: O udręce ciała i tułaczce duszy" Mānbryne wpisuje się w taką stylistykę bardzo silnie, jednocześnie wyróżniając się na tle podobnych wydawnictw przestrzennym brzmieniem i różnymi dodatkami. 

The Ocean Collective - Phanerozoic I LIVE STREAM / Phanerozoic II Roadburn Redux LIVE SET

Koncerty na żywo, z publicznością w salach, bez ograniczeń i środków sanitarnych prędko nie wrócą - wiemy to już od ponad roku. Nie mogąc w sposób nieskrępowany uczestniczyć w wydarzeniach osobiście, wielu z nas ratuje swoje przepełnione smutkiem dusze oglądając zapisy koncertów sprzed lat lub transmisje przygotowywane przez zespoły. Szczególnie ucierpiały festiwale, które ze względu na gromadzenie dużej liczby fanów znalazły się właściwie w sytuacji bez wyjścia.

Obserwując proces odwoływania kolejnych dużych wydarzeń wielu z nas zaczęło zastanawiać się, jaka będzie ich przyszłość. Ciekawe wyjście z sytuacji znalazł holenderski Roadburn, który nie mogąc drugi rok z rzędu zorganizować wydarzenia w pełnej formie, postawił na opcję online. Brzmi to źle? Otóż niekoniecznie - organizatorzy przygotowali cztery dni wypełnione transmisjami specjalnych występów z klubów i różnych kameralnych przestrzeni,  wywiadów, premierowych nagrań i zapowiedzi płytowych, nazywając całe przedsięwzięcie Roadburn Redux. Nagrania zrealizowano w wysokiej jakości i ze smakiem. W ramach tej inicjatywy wystąpili The Ocean Collective, którzy zaprezentowali w całości swój ostatni album "Phanerozoic II", będący kontynuacją "Phanerozoic I", który muzycy zagrali od A do Z  trzy tygodnie temu.

 

Szczęśliwa trzynastka #14 - Jo Quail

"Moja muzyka rodzi się z każdej drobnej rzeczy, którą widzę, słyszę, czuję, wyobrażam sobie, marzę o niej lub też o niej zapominam..." - tak o swojej twórczości na swojej stronie internetowej opowiada brytyjska wiolonczelistka Jo Quail, która dała się poznać jako artystka nietuzinkowa nie tylko miłośnikom muzyki neoklasycznej, lecz przede wszystkim słuchaczom otwartym na nieoczywiste brzmienia. 

Joanna znana jest ze współpracy z japońską grupą Mono, z którą także koncertowała w Polsce, w tym w gdańskim B90. Podczas tej trasy promowała swój fantastyczny album "Exsolve". W ostatnich tygodniach zrobiło się o niej głośno dzięki współpracy z God Is An Astronaut (zagrała na "Ghost Tapes #10") i solowym projektem Torstena Kinselli Echotal oraz  norweską grupą Arabrot, udzielając się na "Norwegian Ghotic". 

 

London Grammar - Californian Soil (16.04.2021)

Delikatność klawiszy i gitary, subtelna elektronika, produkcyjny minimalizm i przede wszystkim niepowtarzalny głos - tak można w skrócie streścić to, co przykuło moją uwagę, gdy po raz pierwszy usłyszałam London Grammar. Był to rok 2013, ukazywał się album "If You Wait", między innymi z doskonałą kompozycją "Nightcall", czy równie obiecujący "Hey Now". Mamy rok 2021, a brytyjskie trio wraca z trzecią, długo wyczekiwaną płytą. Jaka jest?

Why Bother?: Publikacja wyroku TK doprowadziła nas do szału

Jeśli przeczytaliście już kilka tekstów na tej stronie, to na pewno wiecie, że najbardziej cenię w muzyce szczere emocje i przekaz. Przyglądając się albumom, które ukazują się w kolejnych tygodniach zwracam najczęściej uwagę na te mniej oczywiste, za to w jakiś sposób szczególne, czy to w warstwie muzycznej, emocjonalnej czy tekstowej. Taką wyjątkową płytą jest z pewnością debiut zespołu Why Bother?, który ukazał się 9 kwietnia nakładem Anteny Krzyku.

Miałam ogromną przyjemność przepytać na tę okoliczność pomysłodawcę projektu, Bartosza Boro Borowskiego, znanego z takich projektów jak Lonker See, Formoza, B3-33. Rozmawialiśmy jednak nie tylko o nowym zespole artysty i motywach, które doprowadziły do jego powstania, ale też o jego radiowej pasji, tym, czego słucha w wolnym czasie, o przewadze Bandcampa nad Spotify oraz o planach na najbliższą przyszłość. Wrażliwych na słowa ostrzegam - rozmawialiśmy bardzo wprost i aby nie zatracić wyjątkowego charakteru wypowiedzi, wywiad nie został ocenzurowany ;)

 

Why Bother? - foto Paweł Jóźwiak

ROADBURN REDUX SHOWCASE 15-18 kwietnia 2021

Macie plany na weekend? Tak, wiem, że jest pandemia, że wszystko jest zamknięte, kolejne koncerty są odwoływane, nic się nie dzieje i macie dość tych wszystkich transmisji online. Znany doskonale miłośnikom atmosferycznego metalu holenderski Roadburn Festival ma fajną propozycję dla miłośników brzmień klimatycznych, skłaniających do refleksji, a jednocześnie takich "z pazurem". 

 

Shagreen - Standstill (9.04.2021)

Śpiewa od ponad dwudziestu lat, w dzieciństwie występowała w programach telewizyjnych "Od Przedszkola Do Opola" i "Szansa Na Sukces". W tym drugim śpiewała piosenkę Ireny Jarockiej.  Przez wiele lat poszukiwała swojej muzycznej drogi, jak opowiadała w wywiadzie dla Muzykoholików, zmagając się z różnymi, niekoniecznie słusznymi sugestiami, "dobrymi radami" i podpowiedziami. Na szczęście postanowiła postawić na swoim, zrobić wszystko niezależnie, uwalniając się od presji wytwórni i oddać się pasji. Kilka dni temu Shagreen wydała drugą płytę, "Standstill", którą ugruntowuje swój własny styl.

CROWN: Co stałoby się, gdyby ludzkość grała w szachy przeciwko końcowi własnego istnienia?

Czasami bywa tak, że pojawiają się płyty wyjątkowe, wobec których nie można pozostać obojętnym. CROWN wrócili z nowym albumem, którego w zasadzie nikt się nie spodziewał. Niektórzy porównują ten krok do odważnych decyzji podjętych przez Radiohead na "Kid A". To materiał niezwykle intrygujący i skłaniający do myślenia, a jednocześnie sprawiający słuchaczowi otwartemu na różne brzmienia wiele radości. Już od pierwszego odsłuchu tak mi się spodobał, że postanowiłam odezwać się do zespołu i zapytać o więcej szczegółów z nim związanych, na co muzycy zareagowali bardzo entuzjastycznie.

Miałam ogromną przyjemność porozmawiać ze Stephanem Azamem i Davidem Husserem. Początkowo tematem naszej rozmowy miała być wyłącznie zawartość "The End Of All Things". Mieliśmy poruszyć takie zagadnienia, jak geneza powstania albumu, tak innego od dotychczasowych dokonań CROWN, kierunki muzyczne, inspiracje i obecna sytuacja, jednak artystom tak spodobała się idea "szczęśliwej trzynastki", że postanowili odpowiedzieć jeszcze na te trzynaście dodatkowych pytań. Także na wstępie uprzedzam, to będzie bardzo długi tekst 😉, jednocześnie zapewniając, że warto się nad nim pochylić, bo zawiera kilka niespodziewanych zwrotów akcji. 

 

Moanaa - Embers (31.03.2021)

Są z Bielska-Białej, grają razem od ponad dekady, racząc fanów ciężkich brzmień atmosferycznymi, mrocznymi pejzażami. Moanaa wraca z długo wyczekiwaną, trzecią płytą.  Jeśli lubisz niepokój w muzyce, narastające z minuty na minutę napięcie i rasowy post-metal, ten album jest dla Ciebie. 

TVINNA - One - In The Dark (19.02.2021)

Ciemność niesie ze sobą tajemnicę. Za każdym razem, gdy zapada zmrok automatycznie zmienia się postrzeganie świata, otoczenie spowija mrok, obiekty przybierają plastyczne kształty, rzucają cienie. Zmierzch to niezwykła pora, sprzyjająca także pełniejszemu odbiorowi muzyki. Idealna, by posłuchać dźwięków refleksyjnych i delikatnych, a zarazem wielowymiarowych. Właśnie taki jest debiutancki album niemieckiej grupy Tvinna. 

CROWN - The End Of All Things (16.04.2021)

Gdy zespół znany z gitarowych galopad i growlu sięgał po elektronikę i łagodne wokale jeszcze kilka, no może kilkanaście lat temu posądzało się go o zdradę ideałów. W czasach, gdy gatunkowy eklektyzm jest na porządku dziennym i style łączą, mieszają i przenikają się, właściwie nikogo takie zabiegi już nie dziwią. Crown postanowili postawić wszystko na jedną kartę i dokonać radykalnych zmian w brzmieniu. "The End Of All Things" wytycza zespołowi nową, niespodziewaną ścieżkę. Czy jest to taki przełom jak np. w przypadku "Kid A" Radiohead?

Why Bother? - s/t (9.04.2021)

Są takie dni, gdy irytacja i złość sięgają zenitu. Są takie chwile, gdy nie pozostaje nic innego, niż wykrzyczenie wszystkiego co doskwiera, dręczy, męczy, boli i nie pozwala osiągnąć spokoju. Warto wtedy podzielić się tym z innymi. Tak zrobili członkowie grupy Why Bother?, którzy postanowili bardzo dobitnie powiedzieć, dlaczego jest źle i że tak być nie może. Efektem ich działań jest szczera i bezpośrednia płyta, która skłania do myślenia.

 

 

Szczęśliwa trzynastka #13 - Allie Crow Buckley

Ważny jest dla niej los zwierząt, kocha naturę od najmłodszych lat. Uwielbia spędzać czas na spacerach i czytać książki. Fantastycznie śpiewa i obdarzona jest wyjątkową wrażliwością. Swoją szczęśliwą trzynastką podzieliła się ze mną Annie Crow Buckley. Artystka wydała niedawno pełnowymiarowy debiutancki album, o którym miałam przyjemność opowiedzieć na łamach Soundrive [RECENZJA]. "Moonlit and Devious" to płyta pełna szczerych i uniwersalnych emocji, bardzo romantyczna i co ciekawe, w niektórych momentach przywołująca na myśl twórczość...Porcupine Tree.

Årabrot - Norwegian Gothic (9.04.2021)

Zmieniają się z albumu na album, stale poszukując nowych inspiracji i wyzwań. Ledwie opadł kurz po premierze ich styczniowej EPki inspirowanej powieścią Antonina Artauda, wracają z nową, pełnowymiarową płytą, która jest pełnoprawnym następcą świetnie przyjętego "Who Do You Love".  Årabrot nie tracą zapału do pracy i znów atakują pozytywną energią i ciekawymi pomysłami na piosenki. 

DVNE: Kreujemy własny muzyczny wszechświat

Ich muzyka inspirowana jest twórczością Franka Herberta, ale pozostawia słuchaczowi szerokie pole do interpretacji. Właśnie wydali swój drugi pełnowymiarowy album, który tak naprawdę miał ukazać się latem 2020 roku. Gdy DVNE grali swój koncert na Soulstone Gathering, nie mieli pojęcia, że będzie to ich ostatni występ na dłuższy czas i nie staną na scenie przed publicznością przez kolejne dwa lata.

Miałam ogromną przyjemność porozmawiać z gitarzystą i założycielem zespołu Danielem Barterem, który opowiedział mi bardzo szczegółowo o nowej płycie, wyjaśniając między innymi genezę jej tytułu i historię powstawania okładki albumu, a także o tym, jak powstaje zespołowe brzmienie, skąd muzycy czerpią inspiracje, jakiej muzyki słuchają na co dzień. Rozmawiało nam się tak dobrze, że poruszyliśmy też kilka innych zagadnień.  Spotkaliśmy się na internetowych łączach w piątek 2 kwietnia, więc naturalnie w rozmowie pojawił się też wątek primaaprilisowy. Zainteresowani? To zapraszam 😊

 

Dry Cleaning - New Long Leg (2.04.2021)

Czekałam na ten album niemal z wypiekami na twarzy, po kilkudziesięciokrotnym przesłuchaniu dwóch zespołowych EPek i obejrzeniu ubiegłorocznej sesji dla KEXP i wywiadu z fenomenalną Cheryl Waters. Dry Cleaning zauroczyli mnie całkowicie zespołową osobowością, nietuzinkowym podejściem do komponowania, absolutną szczerością i świeżością. Ich pełnowymiarowy debiut to porcja wchodzących w głowę post-punkowych rytmów, a przede wszystkim świetnych tekstów.

Godspeed You! Black Emperor - G d’s Pee At States End! (2.04.2021)

Nie mają strony internetowej, ani kont na portalach społecznościowych. W swojej dwudziestopięcioletniej historii udzielili jedynie sześciu wywiadów i opublikowali dwa zdjęcia, minimalizując całkowicie wpływy mediów na funkcjonowanie zespołu. Postawili w pełni na muzykę i przekaz z niej płynący. Taka postawa jest godna nie tylko pełnego zrozumienia, ale przede wszystkim wielkiego szacunku i uznania. Kanadyjski kolektyw Godspeed You! Black Emperor z zaskoczenia poinformował za pośrednictwem portalu Bandcamp, że wydaje nowy album i jest to bardzo dobry materiał. 

Greenleaf - Echoes From A Mass (26.03.2021)

Są takie dni, że chce się posłuchać czegoś niebanalnego, a jednocześnie przystępnego, albumu, który niesie ze sobą pokaźne pokłady energii, jednocześnie nie przytłaczając ciężarem. Taka jest właśnie muzyka Greenleaf. Szwedzi wracają w bardzo dobrym stylu - z płytą, po którą warto sięgać wielokrotnie.